کد مطلب:33928 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:160
گفته اند كه او عطار بود و عطر می فروخت،[2] و بی گمان ذوق و لطافت حرفه اش در تاریخنگاری اش بی تاثیر نبوده است، چنانكه «عبدالسلام محمد هارون» بر این امر اشارت دارد.[3]. رجال شناسان اهل سنت در توثیق او اختلاف نظر دارند. برخی ماند «ابن حبان» او را توثیق كرده اند[4] و حتی «ابن ابی الحدید معتزلی» درباره وی تعبیر می كند كه او شخصیتی مورد اعماد و راستین و درست گوی است و گفتارش صحیح است و از سنت جانبداری و هواداری از كسی ب ناحق و دغلبازی به دور است و او از شخصیتهای بزرگ حدیث و تاریخ است.[5] البته برخی مانند عقیلی، دارقطنی و ابوحاتم توثیق او را رد كرده و او را متروك شمرده اند،[6] و این دلیل تشیع وی بوده است. «نصر بن مزاحم» دارای تالیفاتی بسیار [صفحه 98] بوده است از جمله: الجمل، وقعه صفین، الغارات، مقتل حجربن عدی، مقتل الحسین، كتاب الرده، كتاب عین الورده، اخبار المختار بن ابی عبیده، المناقب.[7] البته از آثار او جز كتاب وقعه صفین چیزی باقی نمانده است.[8].
تالیف «ابوالفضل نصر بن مزاحم منقری كوفی» كهاز برجسته ترینعالمان سیره و مغازی و حروب، در گذشته به سال 212 هجری است. خاستگاه «نصر بن مزاحم»كوفه بود و سپس به بغداد رفت و در آنجا سكونت گزید.[1].
صفحه 98.